എല്ലാ മള്‍ട്ടി പ്രോസസ്സ് ഓപ്പറേറ്റിങ്ങ് സിസ്റ്റങ്ങളിലും ഒന്നിലധികം പ്രോസസ്സുകള്‍ ഒരേ സമയത്ത് പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നുണ്ടാകും. ചില അവസരങ്ങളില്‍ ഈ പ്രോസസ്സുകള്‍ക്ക് പരസ്പരം വിവരങ്ങള്‍ കൈമാറേണ്ട ആവശ്യം വരും. ഇങ്ങനെയുള്ള വിവര കൈമാറ്റങ്ങളെ ഇന്റര്‍ പ്രോസസ്സ് കമ്യൂണിക്കേഷന്‍ എന്ന് പറയുന്നു. ഇതിന് വിവിധ മാര്‍ഗ്ഗങ്ങള്‍ ഉണ്ട്. യൂണിക്സ് ഓപ്പറേറ്റിങ്ങ് സിസ്റ്റത്തിന്റെ ആദ്യകാല കമേര്‍ഷ്യല്‍ പതിപ്പുകളില്‍ ഒന്നായ സിസ്റ്റം വി (System V - വായിക്കുന്നത് സിസ്റ്റം ഫൈവ്) ആണ് ഇക്കാര്യത്തില്‍ അടിസ്ഥാന മാനദണ്ഡമായി പരിഗണിക്കപ്പെടുന്നവയില്‍ ഒന്ന്. SysV യില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന ഐ പി സി മെക്കാനിസങ്ങളെ SysV IPC Mechanisms എന്ന് വിളിക്കുന്നു. അതില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നതിലധികം സംവിധാനങ്ങള്‍ ഇന്ന് ലിനക്സിലടക്കം ഉണ്ട്.
രണ്ട് പ്രോഗ്രാമുകള്‍ക്ക് പരസ്പരം വിവരങ്ങള്‍ കൈമാറാന്‍ അവയെ വെറുതെ ഒരു ഫയലില്‍ എഴുതി അടുത്ത പ്രോഗ്രാമിന് വായിക്കാനായി കൊടുക്കാവുന്നതാണ്. എന്നാല്‍ ഇതിനൊന്നും പൊതുവായ മാനദണ്ഡങ്ങള്‍ ഇല്ല. കൂടാതെ ഒരു പ്രോസസ്സിനോട്‌ ഒരു പ്രത്യേക രീതിയില്‍ പെരുമാറാന്‍ ആവശ്യപ്പെടുക, സിസ്റ്റത്തില്‍ നടന്നിരിക്കുന്ന വിവിധ സംഭവങ്ങളെപ്പറ്റി അവക്ക് പൊതുവായ വിവരങ്ങള്‍ കൈമാറുക, ഒരു പ്രത്യേക സാഹചര്യം ഉണ്ടാകുന്നത് വരെ കാത്തിരിക്കാന്‍ ആവശ്യപ്പെടുക തുടങ്ങി വിവിധ കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്യേണ്ടതായി വരും. ലഭ്യമായ വിവിധ ഐപിസി മെക്കാനിസങ്ങള്‍ താഴെ ചേര്‍ക്കുന്നു. ഇവയെപ്പറ്റി വിശദമായി ഓരോ പോസ്റ്റുകള്‍ ഇടാം.
- പൈപ്പുകള്‍ (pipe)
- പേരുള്ളവ (named pipes)
- പേരില്ലാത്തവ (unnamed pipes)
- സോക്കറ്റുകള്‍ (socket)
- സിഗ്നലുകള്‍ (signal)
- മെസ്സേജ് ക്യൂ (message queue)
- ഷെയേര്‍ഡ് മെമ്മറി (shared memory)
- സെമാഫോറുകള്‍ (semaphore)
പൈപ്പുകള്‍
വെള്ളവും മറ്റും കൊണ്ടുപോകുന്ന പൈപ്പുകള്‍ പോലെ തന്നെയാണ് ഇവയുടെ പ്രവര്‍ത്തനം. ഇവക്ക് രണ്ട് അഗ്രങ്ങള്‍ ഉണ്ടായിരിക്കും. ഒരു വശത്തുകൂടി പോകുന്ന വിവരങ്ങള്‍ മറുവശത്ത് ലഭ്യമാകുന്നു. പേരുള്ള പൈപ്പുകള്‍ ആ പേര് അറിയാവുന്ന പ്രോസസ്സുകള്‍ക്ക് എല്ലാം ഉപയോഗിക്കാം. എന്നാല്‍ പേരില്ലാത്തവ അതിനെ നിര്‍മ്മിച്ച പ്രോസസ്സിനും അതിന്റെ ചൈല്‍ഡ് പ്രോസസ്സുകള്‍ക്കും മാത്രമേ ലഭ്യമാവുകയുള്ളു.
സോക്കറ്റുകള്‍
ബിഎസ്ഡി യൂണിക്സില്‍ ആണ് സോക്കറ്റുകള്‍ ആദ്യമായി വന്നത്. ഇവയൂടെ ഉപയോഗം കമ്പ്യൂട്ടറുകള്‍ തമ്മില്‍ നെറ്റ്‌‌വര്‍ക്ക് ചെയ്യുന്നതില്‍ ആണ്. ഒരു സോക്കറ്റിനെ വിവിധ വയറുകള്‍ ഘടിപ്പിച്ച് വയ്ക്കാവുന്ന ഒരു പ്ലഗ്ഗുമായി താരതമ്യം ചെയ്യാം. ഒരേ കമ്പ്യൂട്ടറിലെ വിവിധ പ്രോഗ്രാമുകള്‍ക്ക് പരസ്പരം സംവദിക്കാന്‍ സോക്കറ്റുകള്‍ ഉപയോഗിക്കാവുന്നതാണ്. എന്നാല്‍ ഇതിന് കെര്‍ണലിലെ നെറ്റ്‌‌വര്‍ക്കിങ്ങ് ഭാഗത്തിന്റെ പിന്‍തുണ ആവശ്യമാണ്.
സിഗ്നലുകള്‍
സിഗ്നലുകള്‍ വഴി പ്രോസസ്സുകള്‍ക്ക് പരസ്പരം വിവരങ്ങള്‍കൈമാറാന്‍ സാധിക്കുകയില്ല. എന്നാല്‍ വിവിധ സാഹചര്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് മറ്റ് പ്രോസസ്സുകള്‍ക്ക് അറിയിപ്പ് കൊടുക്കാന്‍ സിഗ്നലുകള്‍ വഴി സാധിക്കും. ഒരു പ്രോഗ്രാമിന്റെ വിവിധ അവസ്ഥകളെക്കുറിച്ച് ആ പ്രോഗ്രാമിനെ അറിയിക്കാന്‍ കെര്‍ണലിനും സിഗ്നലുകള്‍ വഴി സാധിക്കും.
മെസ്സേജ് ക്യൂ
അധികം വലിപ്പമില്ലാത്ത വിവരങ്ങള്‍ പ്രോസസ്സുകള്‍ക്ക് പരസ്പരം കൈമാറ്റം ചെയ്യാന്‍ മെസ്സേജ് ക്യൂ വഴി സാധിക്കും. പ്രോസസ്സുകള്‍ ക്യൂവിലേക്ക് മെസ്സേജുകള്‍ അയക്കുകയും ക്യൂവില്‍ നിന്ന് മെസ്സേജുകള്‍ സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്യും.
ഷെയേര്‍ഡ് മെമ്മറി
പ്രധാന മെമ്മറിയിലെ ഒരു ഭാഗം ഒന്നോ അതിലധികമോ പ്രോസസ്സുകള്‍ പങ്കിട്ട് ഉപയോഗിക്കുന്ന രീതിയിലാണ് ഇതിന്റെ രൂപകല്‍പ്പന. ഇത് വിവരങ്ങള്‍ പരസ്പരം കൈമാറാന്‍ ഏറ്റവും വേഗതയുള്ള രീതിയാണ്.
സെമാഫോറുകള്‍
ഒരു പൊതുവായ വിഭവം വിവിധ പ്രോസസ്സുകള്‍ക്ക് ഒരേ സമയം ഉപയോഗിക്കേണ്ട അവസ്ഥയുണ്ടായാല്‍ ഒന്നിനു പുറകെ ഒന്നായി അവയ്ക്ക് ആ വിഭവത്തെ ഉപയോഗിക്കാനുള്ള അവസരം കൊടുക്കുന്നതിനുവേണ്ടിയുള്ള ഒരു സംവിധാനമാണിത്. ഉപയോഗിക്കേണ്ടിവരുന്ന ഒരു വിഭവത്തെ മറ്റൊരു പ്രോസസ്സ് ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് പരിശോധിക്കാനും പ്രോസസ്സുകള്‍ക്ക് ഇവ ഉപയോഗിക്കാം. ബൈനറി സെമാഫോര്‍, കൗണ്ടിങ്ങ് സെമാഫോര്‍ എന്ന് രണ്ട് തരത്തിലുള്ള സെമാഫോറുകള്‍ ഉണ്ട്.
ലിനക്സ് അധിഷ്ഠിത സിസ്റ്റങ്ങള്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നവര്‍ക്ക് ipcs കമാന്റ് ഉപയോഗിച്ച് സിസ്റ്റത്തില്‍ വിവിധ പ്രോസസ്സുകള്‍ ഉപയോഗിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഐ പി സി മെക്കാനിസങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരങ്ങള്‍ കാണാന്‍ സാധിക്കും. ഈ കമാന്റിന്റെ കൂടുതല്‍ വിവരങ്ങള്‍ക്ക് man ipcs ഉപയോഗിക്കുക.
മുകളില്‍ പരാമര്‍ശിച്ച ഐപിസി മെക്കാനിസങ്ങളില്‍ മെസ്സേജ് ക്യൂ, ഷെയേര്‍ഡ് മെമ്മറി, സെമാഫോറുകള്‍ എന്നിവ സിസ്റ്റം വി ഐപിസി മെക്കാനിസങ്ങളാണ്. സിഗ്നലുകള്‍, പൈപ്പുകള്‍ എന്നിവ പോസിക്സും സോക്കറ്റുകള്‍ ബിഎസ്ഡി സ്റ്റാന്‍ഡേര്‍ഡും ആണ്. ലിനക്സ് പിന്‍തുടരുന്നത് പോസിക്സ് മാനദണ്ഡമാണ്. സിസ്റ്റം വി ഐപിസി മെക്കാനിസങ്ങളെ പൂര്‍ണ്ണമായും പോസിക്സ് നിര്‍വ്വചിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും ഇവയെല്ലാം ലിനക്സില്‍ ലഭ്യമാണ്. ഇതില്‍ സോക്കറ്റുകള്‍ വളരെ വിശാലമായ ഒരു വിഷയമായതിനാല്‍ അവയെ മാത്രമായി മറ്റൊരു വിഭാഗത്തില്‍ പരിചയപ്പെടാം.
മെസ്സേജ് ക്യൂ
അധികം വലിപ്പമില്ലാത്ത വിവരങ്ങള്‍ പ്രോസസ്സുകള്‍ക്ക് പരസ്പരം കൈമാറ്റം ചെയ്യാന്‍ മെസ്സേജ് ക്യൂ വഴി സാധിക്കും. പ്രോസസ്സുകള്‍ ക്യൂവിലേക്ക് മെസ്സേജുകള്‍ അയക്കുകയും ക്യൂവില്‍ നിന്ന് മെസ്സേജുകള്‍ സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്യും.
ഷെയേര്‍ഡ് മെമ്മറി
പ്രധാന മെമ്മറിയിലെ ഒരു ഭാഗം ഒന്നോ അതിലധികമോ പ്രോസസ്സുകള്‍ പങ്കിട്ട് ഉപയോഗിക്കുന്ന രീതിയിലാണ് ഇതിന്റെ രൂപകല്‍പ്പന. ഇത് വിവരങ്ങള്‍ പരസ്പരം കൈമാറാന്‍ ഏറ്റവും വേഗതയുള്ള രീതിയാണ്.
സെമാഫോറുകള്‍
ഒരു പൊതുവായ വിഭവം വിവിധ പ്രോസസ്സുകള്‍ക്ക് ഒരേ സമയം ഉപയോഗിക്കേണ്ട അവസ്ഥയുണ്ടായാല്‍ ഒന്നിനു പുറകെ ഒന്നായി അവയ്ക്ക് ആ വിഭവത്തെ ഉപയോഗിക്കാനുള്ള അവസരം കൊടുക്കുന്നതിനുവേണ്ടിയുള്ള ഒരു സംവിധാനമാണിത്. ഉപയോഗിക്കേണ്ടിവരുന്ന ഒരു വിഭവത്തെ മറ്റൊരു പ്രോസസ്സ് ഉപയോഗിക്കുന്നുണ്ടോ എന്ന് പരിശോധിക്കാനും പ്രോസസ്സുകള്‍ക്ക് ഇവ ഉപയോഗിക്കാം. ബൈനറി സെമാഫോര്‍, കൗണ്ടിങ്ങ് സെമാഫോര്‍ എന്ന് രണ്ട് തരത്തിലുള്ള സെമാഫോറുകള്‍ ഉണ്ട്.
ലിനക്സ് അധിഷ്ഠിത സിസ്റ്റങ്ങള്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നവര്‍ക്ക് ipcs കമാന്റ് ഉപയോഗിച്ച് സിസ്റ്റത്തില്‍ വിവിധ പ്രോസസ്സുകള്‍ ഉപയോഗിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഐ പി സി മെക്കാനിസങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരങ്ങള്‍ കാണാന്‍ സാധിക്കും. ഈ കമാന്റിന്റെ കൂടുതല്‍ വിവരങ്ങള്‍ക്ക് man ipcs ഉപയോഗിക്കുക.
മുകളില്‍ പരാമര്‍ശിച്ച ഐപിസി മെക്കാനിസങ്ങളില്‍ മെസ്സേജ് ക്യൂ, ഷെയേര്‍ഡ് മെമ്മറി, സെമാഫോറുകള്‍ എന്നിവ സിസ്റ്റം വി ഐപിസി മെക്കാനിസങ്ങളാണ്. സിഗ്നലുകള്‍, പൈപ്പുകള്‍ എന്നിവ പോസിക്സും സോക്കറ്റുകള്‍ ബിഎസ്ഡി സ്റ്റാന്‍ഡേര്‍ഡും ആണ്. ലിനക്സ് പിന്‍തുടരുന്നത് പോസിക്സ് മാനദണ്ഡമാണ്. സിസ്റ്റം വി ഐപിസി മെക്കാനിസങ്ങളെ പൂര്‍ണ്ണമായും പോസിക്സ് നിര്‍വ്വചിക്കുന്നില്ലെങ്കിലും ഇവയെല്ലാം ലിനക്സില്‍ ലഭ്യമാണ്. ഇതില്‍ സോക്കറ്റുകള്‍ വളരെ വിശാലമായ ഒരു വിഷയമായതിനാല്‍ അവയെ മാത്രമായി മറ്റൊരു വിഭാഗത്തില്‍ പരിചയപ്പെടാം.
ഉച്ചാരണം സിസ്റ്റം ഫൈവ് എന്നായതിനാൽ എല്ലായിടത്തും അങ്ങനെത്തന്നെ ഉപയോഗിച്ചാൽ പോരേ?
ReplyDeleteഅത് പെട്ടന്ന്‍ ടൈപ്പ് ചെയ്ത് വന്നപ്പോ അങ്ങനെ ആയതാണ്. സിസ്റ്റം 5 തന്നെയാണ് നല്ലത്.
ReplyDelete